Vluchtelingenwerk Oost Nederland

Omschrijving

VluchtelingenWerk Oost Nederland zet zich in voor de bescherming van vluchtelingen en helpt hen bij het opbouwen van een nieuw bestaan

kantoor en leslokalen zijn gehuisvest in de Kinkel

in gesprek met…. Anita Cichecka over Vluchtelingenwerk Lingewaard

Syrisch gezegde: “Als je op zoek bent naar het paradijs, moet je het zoeken onder de voeten van je moeder….”

“De locatie Bemmel is voor het vluchtelingenwerk mijn kindje: het voelt er vertrouwd en heel familiair….”

Sedert begin 2015 werkt de in Polen geboren Anita Cichecka voor Vluchtelingenwerk Oost Nederland te Bemmel. Vanwege ‘de liefde’ heeft ze zich 27 jaar geleden in Nederland gevestigd en ook omwille van haar drie jongens is ze niet meer teruggegaan. Op dit moment leidt ze met 19 vrijwilligers het vluchtelingenwerk in Lingewaard. Bemmel is een van de drie locaties. VWON huurt in De Kinkel twee kantoorruimten en verschillende leslokalen. Wij hebben in de gerenoveerde foyer het vervolggesprek met haar

.

Voor Anita begint het concrete vluchtelingenwerk na de toewijzing van de woonruimte. Dat is het moment dat de vluchteling als statushouder uit het AZC vertrekt en naar Lingewaard komt en er van alles geregeld moet worden. Dit jaar gaat het om 83 personen. Anita en haar vrijwilligers helpen dan met de inburgering in onze gemeente, het inrichten van de woning, het aanvragen van een uitkering, het aanmelden bij de zorgverzekeraar en huisarts en het opbouwen van een sociaal netwerk. Deze zaken regelen is in feite heel spannend, maar ook leuk werk, zeker met zo’n gemotiveerd team van vrijwilligers, “de motor van onze organisatie”. Tijdens ons gesprek aan het einde van een werkdag wordt Anita meerdere malen ‘gestoord’ door vrijwilligers die huiswaarts gaan en haar enthousiast nog even de laatste ontwikkelingen vertellen. Ze geniet er zichtbaar van. Ook passeert een Syriër die amper een half jaar in Nederland is en haar, in het Nederlands, een fijne vakantie toewenst. Anita: “Daar doe ik het allemaal voor …!”

Sinds de verbouwing vindt Anita de foyer een omgeving met een warme uitstraling. Ook het personeel van De Kinkel vindt ze heel vriendelijk en behulpzaam. Zo hielp bedrijfsleider Albert ter Burg heel actief met het vinden van ruimte voor aangeboden fietsen. Kortom, “in de Kinkel voel ik me thuis”. Maar er zijn ook nog wensen. Anita zou graag over één grote ruimte in De Kinkel beschikken in plaats van twee kleinere. Ook zou ze tussen de middag graag een tosti willen eten, maar jammer genoeg kan dat nu nog niet. Anita heeft nog veel meer ideeën die de integratie van vluchtelingen zouden doen vergemakkelijken, zoals het organiseren van een expositie van kunst dat door vluchtelingen gemaakt is. Ook zou een ‘multicultidag’ zoals zij dat noemt, kunnen bijdragen. Ze legt uit dat ze daarmee een soort van Arabische dag bedoeld waarbij de cultuur in beeld wordt gebracht en tevens lekkere hapjes uit die streek worden aangeboden.

Vervolggesprek met Anita Cichecka over Vluchtelingenwerk Lingewaard

“De locatie Bemmel is voor het vluchtelingenwerk mijn kindje: het voelt er vertrouwd en heel familiair….” Sedert begin 2015 werkt de in Polen geboren Anita Cichecka voor Vluchtelingenwerk Oost Nederland te Bemmel. Vanwege ‘de liefde’ heeft ze zich 27 jaar geleden in Nederland gevestigd en ook omwille van haar drie jongens is ze niet meer teruggegaan. Op dit moment leidt ze met 19 vrijwilligers het vluchtelingenwerk in Lingewaard. Bemmel is een van de drie locaties. VWON huurt in De Kinkel twee kantoorruimten en verschillende leslokalen. Wij hebben in de gerenoveerde foyer het vervolggesprek met haar. Voor Anita begint het concrete vluchtelingenwerk na de toewijzing van de woonruimte. Dat is het moment dat de vluchteling als statushouder uit het AZC vertrekt en naar Lingewaard komt en er van alles geregeld moet worden. Dit jaar gaat het om 83 personen. Anita en haar vrijwilligers helpen dan met de inburgering in onze gemeente, het inrichten van de woning, het aanvragen van een uitkering, het aanmelden bij de zorgverzekeraar en huisarts en het opbouwen van een sociaal netwerk. Deze zaken regelen is in feite heel spannend, maar ook leuk werk, zeker met zo’n gemotiveerd team van vrijwilligers, “de motor van onze organisatie”. Tijdens ons gesprek aan het einde van een werkdag wordt Anita meerdere malen ‘gestoord’ door vrijwilligers die huiswaarts gaan en haar enthousiast nog even de laatste ontwikkelingen vertellen. Ze geniet er zichtbaar van. Ook passeert een Syriër die amper een half jaar in Nederland is en haar, in het Nederlands, een fijne vakantie toewenst. Anita: “Daar doe ik het allemaal voor …!” Sinds de verbouwing vindt Anita de foyer een omgeving met een warme uitstraling. Ook het personeel van De Kinkel vindt ze heel vriendelijk en behulpzaam. Zo hielp bedrijfsleider Albert ter Burg heel actief met het vinden van ruimte voor aangeboden fietsen. Kortom, “in de Kinkel voel ik me thuis”. Maar er zijn ook nog wensen. Anita zou graag over één grote ruimte in De Kinkel beschikken in plaats van twee kleinere. Ook zou ze tussen de middag graag een tosti willen eten, maar jammer genoeg kan dat nu nog niet. Anita heeft nog veel meer ideeën die de integratie van vluchtelingen zouden doen vergemakkelijken, zoals het organiseren van een expositie van kunst dat door vluchtelingen gemaakt is. Ook zou een ‘multicultidag’ zoals zij dat noemt, kunnen bijdragen. Ze legt uit dat ze daarmee een soort van Arabische dag bedoeld waarbij de cultuur in beeld wordt gebracht en tevens lekkere hapjes uit die streek worden aangeboden